dots-menu
×

Home  »  The Oxford Book of Latin Verse  »  To Tetradius: A Remonstrance

Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Ausonius c.310–c.395

To Tetradius: A Remonstrance

O QVI uenustos uberi facundia

sales opimas, Tetradi,

cauesque, ne sit tristis et dulci carens

amara concinnatio:

qui felle carmen atque melle temperans

torpere musas non sinis,

pariterque fucas quaeque gustu ignaua sunt

et quae sapore tristia:

rudis camenas qui Suessae praeuenis

aeuoque cedis, non stilo:

cur me propinquum Santonorum moenibus

declinas, ut Lucas boues

olim resumpto praeferocis proelio

fugit iuuentus Romula?

non ut tigris te, non leonis impetu,

amore sed caro expeto.

uidere alumni gestio uoltus mei

et indole optata frui.

inuitus olim deuoraui absentiae

necessitatem pristinae,

quondam docendi munere adstrictum graui

Iculisma cum te absconderet,

et inuidebam deuio ac solo loco

opes camenarum tegi.

at nunc frequentis atque claros nec procul

cum floreas inter uiros

tibique nostras uentus auras deferat

aurisque sermo uerberet,

cur me supino pectoris fastu tumens

spernis poetam consulem,

tuique amantem teque mirantem ac tua

desiderantem carmina

oblitus alto neglegis fastidio?

plectendus exemplo tuo,

ni stabilis aeuo pectoris nostri fides

quamquam recusantis amet.

uale. ualere si uoles me, peruola

cum scrinio et musis tuis.