Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.
Anonymous circa 35 A.D.Epitaph of Homonoea and Atimetus
T
siste gradum, quaeso, uerbaque pauca lege.
illa ego quae claris fueram praelata puellis,
hoc Homonoea breui condita sum tumulo,
cui formam Paphie, Charites tribuere decorem,
quam Pallas cunctis artibus erudiit.
nondum bis denos aetas mea uiderat annos,
iniecere manus inuida fata mihi.
nec pro me queror hoc, morte est mihi tristior ipsa
maeror Atimeti coniugis ille mei.
‘sit tibi terra leuis, mulier dignissima uita
quaeque tuis olim perfruerere bonis.’
et posset redimi morte aliena salus,
quantulacumque meae debentur tempora uitae,
pensassem pro te, cara Homonoea, libens.
at nunc quod possum, fugiam lucemque deosque,
ut te matura per Styga morte sequar.
‘parce tuam, coniux, fletu quassare iuuentam
fataque maerendo sollicitare mea.
nil prosunt lacrimae nec possunt fata moueri.
uiximus, hic omnis exitus unus habet.
parce: ita non unquam similem experiare dolorem
et faueant uotis numina cuncta tuis.
quodque mihi eripuit mors inmatura iuuentae,
id tibi uicturo proroget ulterius.’