Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Sulpicia fl. 20 B.C. (?)

Cerintbus’ Birthday

QVI mihi te, Cerinthe, dies dedit, hic mihi sanctus

atque inter festos semper habendus erit.

te nascente nouum Parcae cecinere puellis

seruitium et dederunt regna superba tibi.

uror ego ante alias: iuuat hoc, Cerinthe, quod uror,

si tibi de nobis mutuus ignis adest.

mutuus adsit amor, per te dulcissima furta

perque tuos oculos per Geniumque rogo.

magne Geni, cape tura libens uotisque faueto,

si modo, cum de me cogitat, ille calet.

quod si forte alios iam nunc suspiret amores,

tum precor infidos, sancte, relinque focos.

nec tu sis iniusta, Venus: uel seruiat aeque

uinctus uterque tibi uel mea uincla leua.

sed potius ualida teneamur uterque catena,

nulla queat posthac quam soluisse dies.

optat idem iuuenis quod nos, sed tectius optat:

nam pudet haec illum dicere uerba palam.

at tu, Natalis, quoniam deus omnia sentis,

adnue: quid refert, clamne palamne roget?